เมื่อใครสักคนอยากมีลูก แต่ไม่มีดาวสักดวงร่วงมาจากฟากฟ้า ให้เชยชม ชีวิตจะเป็นสุขได้อย่างไร ?ในทางการแพทย์เรียกสถานการณ์ดังกล่าวว่า “ภาวะผู้มีบุตรยาก“นับจากอดีตก็ได้มีการคิดค้นและพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อช่วยเหลือผู้มีลูกยากตลอดมา ด้วยวิธีการมากมาย ไม่ว่าจะเป็น การทำเด็กหลอดแก้ว ทำกิ๊ฟ ทำอิ๊กซี่ หรือวิธีการอื่นๆ ที่เราเคยรับทราบกันแต่ ณ วันนี้ เทคโนโลยีล่าสุดเพื่อช่วยเหลือผู้มีบุตรยากนั้นได้พัฒนาข้ามเส้นแบ่งจุดกำเนิดชีวิตโดยธรรมชาติมาสู่การกำหนดให้มีการปฏิบัติได้ในห้องทดลอง บนจานเพาะเลี้ยง และเลี้ยงดูภายนอกครรภ์มารดาในระยะหนึ่ง จนเติบโตเป็นตัวอ่อนในระยะที่พร้อมจะฝังตัวกลับเข้าสู่โพรงมดลูก จึงฝากกลับคืนครรภ์สู่การเจริญเติบโตตามธรรมชาติ และนี่ก็คือเทคโนโลยีที่เรียกว่า “บลาสโตซิสท์ คัลเจอร์”
อะไรคือบลาสโตซิสท์
หลังจากที่มีการปฏิสนธิระหว่างไข่และอสุจิ ก็จะเป็นตัวอ่อนเซลล์เดียว หรือที่เรียกว่า ไซโกท (Zygote) ที่มีนิวเคลียสของไข่แลสเปิร์ม ที่มีโครโมโซมทั้งของแม่และของพ่ออย่างละ 23 ตัว ซึ่งไข่ที่ปฏิสนธิแล้ว เป็นระยะที่ตัวอ่อนผ่านการแบ่งเซลล์แบบทวีคูณจากเซลล์เดียวเป็น 2 เซลล์ 4 เซลล์ 8 เซลล์ รวมตัวกันแน่นเป็นก้อนเซลล์เหมือนลูกน้อยหน่า เรียกว่า Compacted stage embryo จากนั้นก็จะพัฒนาเป็นตัวอ่อนระยะสุดท้ายที่พร้อมจะฝังตัว เรียกว่า บาลสโตซิสท์
คำว่า “บลาสโตซิสท์” จึงเป็นชื่อเรียกของระยะตัวอ่อนที่มีการเจริญเติบโตเป็นระยะเวลา 5 วัน และเซลล์ในระยะนี้จะมีพัฒนาการแบ่งแยกอย่างชัดเจน โดยจะแบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งคือ เซลล์เด็ก หรืออินเนอร์เซลล์แมส (Inner cell mass) ที่จะพัฒนาไปเป็นร่างกาย ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งจะอยู่รอบๆ เซลล์เด็ก คือ เซลล์รก หรือโทรเพคโตเดิร์ม (Tropectoderm) ซึ่งจะเป็นที่ฝังตัว
